Bu dünya bize atalarımızdan miras kalmadı. Biz onu çocuklarımızdan ödünç aldık.
Ara

Emin Olmak...

Emin Olmak...

Huzur, ne ki?
Mutlu olmak mı?
Yoksa sağlıklı olmak mı?
Varlığın çokluğu mudur?
Dertlerin azlığı mı?
Yazın serini midir?
Kışın güneşi mi?
Özlenen, beklenen, aranan mıdır?
Aslında hep var iken, sonradan bulunan mı?
Bulunduğunda bilinir mi?
Yoksa kaybedildiğinde mi bilinir?
Yar mıdır, Yardan mıdır?
Yârin hoş bir edası mıdır?
Yardan sonra da var mıdır?
Mevsimin baharı mıdır?
Baharın yeşili mi?
Yoksa bulutsuz ve sakin gecenin dolunayı mı?
Akşam yuvaya varabilmek midir?
Ya da sabaha uyanabilmek mi?
Rahat alınan bir nefes midir?
Toprak üstünde bir gün daha mı?
Hayır,  hayır…
“Emin olmak” tır HUZUR…
Korkunun faydasız kaldığı ecelden,
Yediğimden, içtiğimden,
Yaptığımdan emin olmaktır,
Adım Emin olsa bile farketmez,
Kendimden emin iken, şükretmektir bir adım olduğuna,
Emanetin sahibine, teslim olmaktır o an,
O an ki ad kaybolur, kul kalır,
O an ki, kul kaybolur, kalp kalır…
O’nun kalpteki zuhurudur, gerçek Huzur…

M. Akif KATMER
Dönüşüm Konağı

Okunma Sayısı: 978  / Yorum Sayısı: 0
Bu yazıya daha önce yorum yapılmamış ?
Yorum
Üye olmak için tıklayınız...

Tüm Yazılar