Bütün insanlar üç sınıfa ayrılmıştır: Hareket ettirilemeyenler, hareket ettirilebilenler ve hareket edenler.
Ara

Bilgi Lütfen / Psikolojik Sorunlar

Bilgi Lütfen

Telefon operatörü olarak çalışıyorum. Tek yapacağınız 411'i çevirmektir. O anda karşınızda beni bulursunuz. 411'den telefon numaralarım öğrenebilirsiniz. Oysa bir sürü insan "Orası bilgi servisi. Her konuda her şeyi biliyorlar." diye düşünmektedir. Bazen "Sen bilirsin kızım. Birinci caddede kahverengi bir evde oturuyor. Biz aynı sınıftaydık. Kahverengi saçları var." şeklinde telefonlar bile aldığım oluyor. Hatta, "Yumurta salatasının nasıl yapıldığını öğrenebilir miyim?" diyenler bile oldu.

Bir yün bir telefon aldım. Noel yaklaşıyordu. "Ben telefon operatörünüz, nasıl yardımcı olabilirim?" diye açtım telefonu. Telefondaki erkek sesi oldukça yalnız olduğu hissedilen bir tonlamayla, "Bayan, ben şey, kedimin yemeğe ihtiyacı var." dedi. Oldukça yalnız olduğunu düşünmüştüm. Ama onunla konuşmamın bir anlamı yoktu. Telefon numaraları hariç birşeyler vermek kurallara aykırıydı. Tekrar aradı ve mucize kabilinden tekrar bana ulaştı. Yine ürkek sesiyle, "Bayan lütfen telefonu kapatmayın. Zavallı kedim çok aç. Noel için tek istediğim biraz yiyecek. Lütfen, bayan yardımcı olun." dedi.

Ne yapabilirdim? Zavallı adamın sesi çok içten geliyordu. Birşeyler yapmam gerektiğini düşündüm, Ona hemencecik adresini sordum ve küçük bir kağıda yazdım. Elimden geleni yapacağımı söyledim. Bu zavallı adamcağız ve kedisi için birşeyler yapmam gerektiğini biliyordum. Müdürüme gittim ve öğleden sonrası için izin istedim. Dışarıda hava kararmak üzereydi ve kar yağmaya başlamıştı.

Binadan çıktım ve bir markete girdim. Büyük bir torba kedi maması aldım, büyük kırmızı kurdeleyle bağladım ve Noel baba kartı iliştirdim. Yaşlı adamın adresini cebimden çıkardım ve evi aramaya koyuldum. Şehri kötü bir yerindeydi. Oraya vardığımda, hava kararmıştı ve kar yağıyordu. Kapıdan girdim ve izbe merdivenlerden çıkmaya başladım. Kedi mamasını yere koydum, kapı zilini çaldım ve arabama koşup saklandım. Yaşlı bir adamın kapıyı açtığını gördüm. Yemeği gördüğünde ve kartı okuduğunda yüzünde beliren gülümseme aldığım en güzel Noel hediyesiydi!

Molly Mehille

Okunma Sayısı: 0  / Yorum Sayısı: 0
Bu yazıya daha önce yorum yapılmamış ?
Yorum
Üye olmak için tıklayınız...